- καθολίκευση
- [-ις (-εως)] η обобщение, генерализация
Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό. И.П. Хориков, М.Г. Малев. 1980.
Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό. И.П. Хориков, М.Г. Малев. 1980.
καθολίκευση — η γενίκευση: Από μερικότερες περιπτώσεις πρέπει να φτάνουμε στην καθολίκευση … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
καθολίκευση — η η ενέργεια και το αποτέλεσμα τού καθολικεύω, γενίκευση. [ΕΤΥΜΟΛ. αντί τού γενίκευση < καθολικεύω, ως απόδοση στην ελλ. ξεν. όρου, πρβλ. γαλλ. generalisation. Η λ. μαρτυρείται από το 1805 στον Βενιαμίν Λέσβιο] … Dictionary of Greek
γενίκευση — η 1. καθολίκευση 2. η καθολική, η γενική εφαρμογή αρχής, νόμου, κανόνα 3. επέκταση («η γενίκευση τής συζήτησης»). [ΕΤΥΜΟΛ. < γενικεύω. Η λ. γενίκευσις μαρτυρείται από το 1849 στον Τιμολ. Δρακούλη] … Dictionary of Greek
καθολικευτικός — ή, ό [καθολικεύω] αυτός που επιφέρει καθολίκευση, γενίκευση, γενικευτικός … Dictionary of Greek
Έλληνες — Ονομασία με την οποία, σύμφωνα με τον Θουκυδίδη, ήταν γνωστοί, μετά τον Όμηρο, οι κάτοικοι του χώρου που ονομαζόταν Ελλάς. Στην Ιλιάδα (Β 683, Ι 395, Ι 447), ως Ελλάς αναφέρεται μόνο η περιοχή γύρω από τη Φθία και τη νότια Θεσσαλία, και Έ. ή… … Dictionary of Greek